رضا مهاميديان

فردا 30 مرداد 1393 تولد رضاست چهار سالش تموم ميشه و وارد 5 سالگي ميشه چه زود گذشت انگار همين ديروز بود كه تو يه همچين روزي يه پام سونو بود و يه پام دكتر و يه پام بيمارستان تا اينكه ساعت يك ظهر بستري شدم برا زايمان. عصر  كه به هوش اومدم بچه اي رو كنار خودم ديدم با خودم مي پرسيدم حس مادرانه من شكل گرفته يا نه آيا احساس خاصي نسبت بهش دارم يا نه و چه زود اين احساسات مادرانه شكل گرفت تقويت شد و محكم گرديد طوري كه الان اگر چند لحظه تو خونه نباشه اون خونه اصلا برام معنايي نداره و بلافاصله ميرم همون جايي كه اون هست تا با ديدنش آرامش بگيرم. پسر عزيزم يك دنيا كمه فراتر از تصور دوستت دارم با آمدنت جاني به زندگي ام بخشيدي كه خستگي ناپذير است ...

ديروز رضا پيش مادربزرگش بود يعني تنها بود من و پدرش سركاربوديم. ظهر ساعت سه كه رفتم خونه ديدم رضا با شوق و ذوق حرف يه كبوترو مي زنه كه خيلي كوچيكه و رضا امروز پيداش كرده من هم باورم شد كه كبوتر پيدا كرده (چون از وقتي كه يه همسايه جديد برامون اومده و حياط خلوت خونشو تبديل به آشيانه حدود 200 كبوتر كرده، ديدن كبوتر تو فضاي محلمون ديگه چيز عجيب و غريبي نيست) برا همين با اشتياق بهش گفتم كه بياره من ببينمش ديدم  يه پلاستيك كه همشكل كبوتر بوده رو تو حياط پيدا كرده و از صبح تا ظهر با اون مشغول شده كه اين كبوترمه  بعد از خواب ظهرش با نگراني اومد پيشم (تو آشپزخونه در حال تدارك افطاري بودم) كه كبوترم نيست. خلاصه با هم دنبال كبوتر گشت...

اين عكسها رو نتونستم موضوعي روش بذارم برا همين عنوانش رو اين گذاشتم ...

در اينجا بخشي از عكسهاي مكه رو ميذارم اينجا مسجد شجره است يا به قول رضا مسجد شجرات. اولش كه اومديم اينجا رضا خواب بود وقتي بيدار شد خيلي بدقلقي كرد و اذيت شدم تا سرحال اومد يه آبخوريهايي داشت كه دكمه هاش زياد تو چشم نبودن و هر كي مي اومد بايد چند دقيقه اي دنبالشون مي گشت رضا اينها رو كشف كرده بود و با افتخار برا بقيه فشار مي داد اين عامل باعث شد يه كم سرحال بشه و دست از بداخلاقي برداره. حتي رضا هم با ديدن كعبه حالت عرفاني به خود گرفت و در حين انجام مناسك حج مدام اصرار داشت كه خودش طواف رو انجام بده ولي ازدحام و شلوغي بيش از مقداري بود كه بتونه خودش طواف كنه. صفا و مروه خيلي حالت عرفاني داشت و هنوز كه هنوز وقتي ياد سعي صفا و مروه م...

با سلام بعد از يه غيبت طولاني و كبرا دوباره اومديم. اول بگم علت غيبتمون سفر به مكه بود هم قبل از سفر خيلي كار داشتم هم بعدش به دليل مسائل كاري مشغله زيادي داشتم برا همين الان خدمت مي رسم. در اينجا تصاويري از حضور رضا در مدينه رو ميذارم. رضا تو اين سفر تا تونست اسباب بازي هاي جور واجور خريد نزديك 150 هزار تومان فقط پول اسباب بازيهاش شد. هواپيما، قطار، ماشين، ماشين پليس (يعني به عبارتي سري كامل وسايل حمل و نقل )، توپ چرخون، توپ چراغ دارو كلي چيزهاي ديگه. اينجا تو هواپيماست كه رضا اصرار مي كرد جفت پنجره باشه خيلي هم ذوق كرده بود كه همه چي رو از بالا نگاه مي كنه  اين عكس اولين ديدار ما از گنبد سبز پيامبر بود يادش به خير چه ح...

شب 25/12/92 يه شب سرد زمستوني (البته نه چندان سرد هواي اهواز ديگه) رفته بوديم بيرون به رضا قول دادم برگشتني ببرمش پارك بازي كنه از پارك رد شديم داشتيم مي رسيديم خونه كه ديدم رضا خيلي آروم به من گفتم مگه نگفتي برگشتني مي برمت پارك پس چرا داريم ميريم خونه. من هم جگرم براش كباب شد و از بدقولي خودم بدم اومد بردمش يه دل سير بازي كرد و وجدان من هم راحت شد. رضا چندان اهل سرسره و تاب و اين چيزها نيست بيشتر سراغ وسايل ورزشي پارك ميره.  بايد برم تحقيق كنم ببينم علتش چيه؟     ...

رضا علاقه زيادي به بنزين زدن داره و مواقعي كه باباش بنزين مي زنه زودي مي پره پايين كه بره بنزين بريزه تو حلق ماشين. عزيزم پول هم مي بره با خودش كه حساب كنه   ...